اثرات ژنتیکی و محیطی مادری بر ارزیابی ژنتیکی برخی از صفات اقتصادی جمعیت مرغان بومی ایران با استفاده از روش های آماری reml و bayesian

در تحقیق حاضر اثر عوامل مادری بر صفات میانگین وزن تخم مرغ ( در سنین 30،28و 32 هفتگی)، وزن بدن در سن هشت هفتگی، سن بلوغ جنسی و تعداد تخم مرغ حاصل از اطلاعات 19 نسل (سال1380 تا 1389) مرغان بومی استان مازندران و 9 نسل (سال1380 تا 1389) مرغان بومی استان یزد مورد بررسی قرار گرفت. پارامتر های ژنتیکی و فنوتیپی با استفاده از مدل حیوانی با روش حداکثر درستنمایی محدود شده (reml) و بیزی براورد شد. شش مدل حیوانی مختلف با و بدون در نظر گرفتن اثر عوامل مادری برازش شده و با توجه به مقدار لگاریتم درستنمایی مناسبترین مدل انتخاب گردید. وراثت پذیری براورد شده برای مرکز مازندران با استفاده از روش remlو بیزی یکسان براورد شدکه این مقادیر به ترتیب 55/0، 22/0، 15/0 و 39/0 برای صفات متوسط وزن تخم مرغ، وزن هشت هفتگی، تعداد تخم مرغ و سن بلوغ جنسی براورد شد.مقادیر براورد شده برای وراثت پذیری برای داده های مرکز یزد به ترتیب41/0، 16/0، 15/0 و 23/0 برای صفات متوسط وزن تخم مرغ، وزن هشت هفتگی، تعداد تخم مرغ و سن بلوغ جنسی بود که این مقادیر با استفاده از روش بیزی به ترتیب 42/0، 16/0، 15/0 و 24/0 براورد شد. نتایج این تحقیق نشان داد که منظور نکردن اثرات مادری در مدل باعث براورد بیش از حد مولفه های واریانس ژنتیک افزایشی و وراثت پذیری مستقیم برای صفات مورد مطالعه می شود اما منظور کردن اثرات مادری بدون در نطر گرفتن کواریانس بین اثر عوامل مادری و مستقیم باعث براورد کمتری از وراثت پذیری مستقیم ومادری شده است. در این تحقیق نتایج حاصل از روش remlو بیزی تفاوت زیادی با هم نداشتند .